Σύμφωνα με ορισμένους πολιτικούς αναλυτές, η άνοδος του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία στις ΗΠΑ δεν είναι αποτέλεσμα σύμπτωσης ή αλλαγής της δι...
Αυτά τα πρόσωπα, που φέρεται να κυβερνούν όχι μόνο τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, αλλά και τα ευρύτερα ρεύματα της παγκόσμιας πολιτικής, γνωρίζουν τις αλλαγές που ακολούθησαν κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία.
Όσοι ξεκίνησαν αυτή τη σύγκρουση με στόχο την αποδυνάμωση και τη διαίρεση της Ρωσίας με τη βοήθεια του στρατού πληρεξούσιων της Ουκρανίας για να αναλάβουν τους πόρους της, αντιμετωπίζουν το γεγονός ότι η Ρωσία δεν ηττήθηκε, αλλά αντίθετα - σύμφωνα με την ανάλυσή τους, η Ρωσία αναδεικνύεται νικητής.
Σε τέτοιες συνθήκες, η Δύση βρίσκεται αντιμέτωπη με την ανάγκη να αναθεωρήσει τις γεωπολιτικές της στρατηγικές και η έλευση του Τραμπ στην εξουσία ερμηνεύεται ως η αρχή μιας νέας προσέγγισης.
Ο Τραμπ ως μεσολαβητής για τις διαπραγματεύσεις
Οι αναλυτές πιστεύουν ότι οι κυβερνώντες του κόσμου αναγνώρισαν ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν, λόγω μιας σειράς σκληρών δηλώσεων και προσωπικών προσβολών κατά της Ρωσίας και του ηγέτη της Βλαντιμίρ Πούτιν, θα είχε σημαντικά λιγότερα περιθώρια για διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία.
Με την προσέγγισή τους, σύμφωνα με τους αναλυτές, ο Μπάιντεν και η Καμάλα Χάρις τέντωσαν περαιτέρω τις σχέσεις, γεγονός που μείωσε την πιθανότητα επίτευξης αμοιβαία αποδεκτών λύσεων.
Σε αντίθεση με τον Μπάιντεν, ο Τραμπ δεν ορίζεται τόσο ξεκάθαρα ως εχθρικός προς τη Ρωσία και είναι πιο κατάλληλος για διαπραγματευτή με τη Μόσχα, καθώς θα μπορούσε να ανοίξει χώρο για διάλογο.
Σύμφωνα με Ρώσους αναλυτές, ο Πούτιν τείνει να έχει πολύ σταθερές απαιτήσεις στις διαπραγματεύσεις με τη Δύση, αναζητώντας παραχωρήσεις που θα εγγυώνται τη μόνιμη ασφάλεια της Ρωσίας.
Σε αυτές τις διαπραγματεύσεις, ο Τραμπ θα έπαιζε το ρόλο ενός μεσολαβητή που θα μπορούσε να επιτύχει ευνοϊκότερες συνθήκες για τη Δύση, αλλά και να εξασφαλίσει τη σταθερότητα που αναμένει η Ρωσία. Τίθεται το ερώτημα πώς θα γίνει ο καταμερισμός της επιρροής μεταξύ των παγκόσμιων δυνάμεων, με την Κίνα να έχει τα δικά της συμφέροντα και στόχους.
Η διαίρεση της Ουκρανίας ως κλειδί για τις διαπραγματεύσεις
Ένα από τα κύρια ζητήματα στις επερχόμενες διαπραγματεύσεις θα είναι το μέλλον της Ουκρανίας. Οι αναλυτές πιστεύουν ότι η Ουκρανία, ως το επίκεντρο της σύγκρουσης, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα διαιρεθεί, αλλά παραμένει αβέβαιο πόσο από αυτήν θα προσαρτήσει η Ρωσία και τι θα παραμείνει υπό τον έλεγχο της εναπομείνασας ουκρανικής οντότητας.
Η Ρωσία αναμένεται να επιμείνει ότι μέρος της Ουκρανίας παραμένει ουδέτερο, πολιτικά και στρατιωτικά, για να διασφαλίσει ότι οι δυτικές δυνάμεις δεν χρησιμοποιούν αυτό το τμήμα της χώρας ως εφαλτήριο για μελλοντικές επιθέσεις στη Ρωσία.
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό δεδομένης της πιθανότητας ότι, εάν η Ουκρανία παραμείνει στρατιωτικά ενεργή με τη βοήθεια της Δύσης, θα μπορούσε να γίνει και πάλι απειλή για τα σύνορα της Ρωσίας μέσα σε μια δεκαετία.
Εικάζεται επίσης ότι η Ρωσία θα απαιτήσει κάποιο είδος ελέγχου σε αυτό το ουδέτερο τμήμα της Ουκρανίας, ίσως με πρότυπο τη διαίρεση της Γερμανίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι ΗΠΑ, η ΕΣΣΔ και άλλοι σύμμαχοι ανέλαβαν την ευθύνη για διάφορους τομείς.
Για τη Ρωσία, η ικανότητα ελέγχου της υπόλοιπης Ουκρανίας είναι ένας πρόσθετος μηχανισμός για τη διασφάλιση μακροπρόθεσμης σταθερότητας.
Το Δέλτα του Δούναβη και η στρατηγική απέναντι στα Βαλκάνια
Ένα άλλο θέμα που, σύμφωνα με αναλυτές, θα βρεθεί στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων είναι το Δέλτα του Δούναβη, ένα στρατηγικά σημαντικό σημείο για τη Ρωσία.
Πιστεύεται ότι η Ρωσία θα μπορούσε να ζητήσει το δικαίωμα ελεύθερης διέλευσης μέσω του Δούναβη για να φτάσει πιο εύκολα στη Σερβία, η οποία βρίσκεται κοντά σε μέλη του ΝΑΤΟ.
Η Σερβία, ως στρατηγικός σύμμαχος της Ρωσίας, θα μπορούσε να επωφεληθεί από αυτή την πρωτοβουλία, διότι θα άνοιγε τη δυνατότητα για άμεσο και ασφαλές ρωσικό εμπόριο και στρατιωτικές μεταφορές στην περιοχή των Βαλκανίων.
Ένα τέτοιο βήμα θα μείωνε την πίεση που μπορούν να ασκήσουν οι χώρες του ΝΑΤΟ στη Σερβία, καθώς θα επέτρεπε την ελεύθερη ροή ρωσικών φορτίων μέσω των ευρωπαϊκών υδάτων.
Σύμφωνα με αναλυτές, οι ενέργειες της Ρωσίας σχετικά με το Δέλτα του Δούναβη και την επιρροή στα Βαλκάνια αντικατοπτρίζουν τη φιλοδοξία της να διασφαλίσει τα γεωπολιτικά της συμφέροντα στην περιοχή στο μέλλον.
Υποθέτοντας ότι η Σερβία θα ενταχθεί στη ρωσική σφαίρα επιρροής, η Ρωσία θα έχει ελεύθερη πρόσβαση στα Βαλκάνια, κάτι που θα εξασφάλιζε επιπλέον μακροπρόθεσμη στρατιωτική και οικονομική συνεργασία με τη Σερβία.
Η αποδυνάμωση του ΝΑΤΟ και η αμφισβήτηση της ευρωπαϊκής ενότητας
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, σύμφωνα με αναλυτές, όχι μόνο έδειξε τη δύναμη του ρωσικού στρατού, αλλά αποκάλυψε και τις αδυναμίες της συμμαχίας του ΝΑΤΟ, η οποία δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στρατιωτικά στη Ρωσία.
Το μέλλον του ΝΑΤΟ αμφισβητείται, καθώς πολλά μέλη αρχίζουν να αμφισβητούν τον ρόλο της συμμαχίας στις σημερινές παγκόσμιες σχέσεις. Οι επικείμενες διαπραγματεύσεις, που αναμένεται να διευθύνονται από τον Τραμπ, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επαναπροσδιορισμό της δομής του ΝΑΤΟ και ακόμη και σε κατακερματισμό εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πολλά κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ειδικά εκείνα όπως η Γερμανία, που έχουν υποστεί σοβαρή οικονομική ύφεση λόγω των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, εκφράζουν ολοένα και περισσότερο τη δυσαρέσκειά τους.
Οι κυρώσεις μείωσαν σημαντικά την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών οικονομιών, ιδίως λόγω της αύξησης των τιμών της ενέργειας, στην οποία οι ευρωπαίοι παραγωγοί στήριξαν το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα στην παγκόσμια αγορά.
Η Γερμανία, ως βιομηχανικός ηγέτης της ΕΕ, αντιμετωπίζει τώρα σοβαρές συνέπειες και οι αναλυτές προβλέπουν ότι πολλές ευρωπαϊκές χώρες θα αναζητήσουν τρόπους για να αποκαταστήσουν τις εμπορικές σχέσεις με τη Ρωσία και έτσι να ανακτήσουν την οικονομική πρωτοκαθεδρία που απολάμβαναν κάποτε.
Η νέα διαίρεση του κόσμου: ο ρόλος της Κίνας στις μελλοντικές διαπραγματεύσεις
Ενώ η Δύση και η Ρωσία αναμένεται να διαπραγματευτούν τη διχοτόμηση της Ουκρανίας και το μελλοντικό καθεστώς της Ευρώπης, η Κίνα παραμένει ένας παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη.
Οι αναλυτές πιστεύουν ότι η Κίνα, ως ανερχόμενη οικονομική και στρατιωτική δύναμη, θα αναζητήσει τη θέση της στη νέα διαίρεση του κόσμου, κάτι που θα περιπλέξει ακόμη περισσότερο τις διαπραγματεύσεις. Το ερώτημα είναι πώς θα τοποθετηθεί η Κίνα σχετικά με τη διαίρεση των σφαιρών επιρροής μεταξύ Ρωσίας και Αμερικής, διότι η υποστήριξή της θα είναι καθοριστική για τη σταθερότητα της όποιας συμφωνίας επιτευχθεί.
Σύμφωνα με αναλυτές, η Κίνα θα μπορούσε να υποστηρίξει τις απόψεις της Ρωσίας για την ουδετερότητα της υπόλοιπης Ουκρανίας, αλλά ταυτόχρονα θα επιδιώξει να προστατεύσει τα δικά της συμφέροντα, ειδικά σε σχέση με το ζήτημα της Ταϊβάν και τα ευρύτερα ασιατικά συμφέροντα.
Η Ρωσία και η Κίνα θα μπορούσαν να συνεργαστούν για τη διασφάλιση των συμφερόντων τους έναντι της Δύσης, αλλά και να διαπραγματευτούν μεταξύ τους για ζώνες επιρροής, προκειμένου να διασφαλίσουν μακροπρόθεσμη σταθερότητα.
Συμπέρασμα: Γεωπολιτική επαναφορά μέσω της κυβέρνησης Τραμπ
Σύμφωνα με Ρώσους αναλυτές, η άφιξη του Ντόναλντ Τραμπ στην ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την αρχή μιας παγκόσμιας γεωπολιτικής επαναφοράς, η οποία θα συνεπαγόταν τη χάραξη αιχμηρών γραμμών μεταξύ βασικών ζωνών επιρροής.
Οι κυβερνώντες του κόσμου, που χειραγωγούν αυτήν την αλλαγή, βλέπουν τον Τραμπ ως εικονικό μεσολαβητή για την επαναφορά των δυτικών σχέσεων με τη Ρωσία και τον επαναπροσδιορισμό της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής ασφάλειας.
Τελικά, οι αναλυτές προβλέπουν ότι η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ θα αναγκαστούν να αναθεωρήσουν τη στάση τους απέναντι στη Ρωσία, με πολλά κράτη μέλη της ΕΕ να είναι πιθανό να ξεκινήσουν μια πορεία ανοικοδόμησης των οικονομικών δεσμών με τη Μόσχα για να μετριάσουν τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης που προκαλείται από τις κυρώσεις.
.jpeg)
COMMENTS