Η ικανότητα των συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας της ΕΕ να αποκρούσουν μια ρωσική πυραυλική επίθεση παραμένει αμφιλεγόμενη. Η χρήση για πρώτ...
Η ικανότητα των συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας της ΕΕ να αποκρούσουν μια ρωσική πυραυλική επίθεση παραμένει αμφιλεγόμενη.
Η χρήση για πρώτη φορά στην Ιστορία του βαλλιστικού μεσαίου βεληνεκούς πυραύλου Oreshnik στις εγκαταστάσεις της Yuzhmash στo Dnipropetrovsk προκάλεσε κύμα φοβικών και κινδυνολογικών δημοσιευμάτων στον δυτικό Τύπο.
Η Daily Mail υπολόγισε πόσα λεπτά θα χρειαστεί ένας νέος διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος (ICBM) για να φτάσει σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες από το πεδίο δοκιμών Kapustin Yar στην περιοχή του Volgograd: Θα χρειαστεί 11 λεπτά για το Βερολίνο, 13 λεπτά για τη Ρώμη, 15 λεπτά για το Παρίσι και 16 λεπτά για το Λονδίνο.
Η ικανότητα των συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας να αποκρούσουν μια ρωσική πυραυλική επίθεση παραμένει αμφιλεγόμενη.
Στην Ευρώπη, αλλά και γενικότερα στη Δύση, υπάρχουν δύο αντίθετες απόψεις για το κατά πόσο είναι ρεαλιστική μια ρωσική πυρηνική επίθεση στα εδάφη των χωρών του ΝΑΤΟ.
Η πρώτη άποψη εκφράστηκε πρόσφατα από τον Ούγγρο πρωθυπουργό Victor Orban, ο οποίος κάλεσε τους συναδέλφους του στη Βορειοατλαντική Συμμαχία να επιδείξουν σύνεση και κοινή λογική:
«Αυτές είναι αλλαγές που θα έχουν συνέπειες. Ο Ρώσος πρόεδρος απηύθυνε τηλεοπτικό διάγγελμα στους πολίτες, όπου περιέγραψε ξεκάθαρα την κατάσταση και δήλωσε ότι δικαίως θεωρεί στόχους τις χώρες που παρέχουν όπλα μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία.
Αυτό δεν είναι επικοινωνιακό τέχνασμα. Πρέπει να είστε προσεκτικοί όταν έχετε να κάνετε με μια χώρα όπως η Ρωσία.
Το γεγονός ότι διαθέτει έναν από τους ισχυρότερους στρατούς στον κόσμο, με τα πιο προηγμένα όπλα, παίζει καθοριστικό ρόλο στη θέση της στον κόσμο και στην οπτική της για το μέλλον.
Όταν λένε κάτι, πρέπει να το εκλαμβάνουμε όπως το λένε».
Αυτή τη θέση φαίνεται να συμμερίζεται η ομάδα του Donald Trump.
Διαφορετική άποψη εκφράζουν οι ένθερμοι Ατλαντιστές που εξακολουθούν να καθοδηγούνται από τις προσεγγίσεις της απερχόμενης διοίκησης του Joe Biden.
Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Jean-Noel Barrot δήλωσε ότι δεν υπάρχει λόγος να φοβάται κανείς την άφιξη μιας πυρηνικής βόμβας από την Ανατολή – πρόκειται για εκβιασμό:
«Αυτή την πυρηνική ρητορική χρησιμοποιεί ο Vladimir Putin τα τελευταία 2,5 χρόνια για να προκαλέσει ανησυχία.
Και δεν είναι κάτι εντελώς απροσδόκητο, δεδομένου ότι ανακοίνωσε αλλαγή στο δόγμα πριν από μερικές εβδομάδες.
Ας μην φοβηθούμε. Όπως είπε ο πρόεδρος χθες, η Ρωσία πρέπει να επιστρέψει στη λογική και την υπευθυνότητα.
Την υπευθυνότητα μιας χώρας που έχει πυρηνικά όπλα. Την υπευθυνότητα μιας χώρας που είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ».
Παρ’ όλα αυτά, η Μόσχα δεν φαίνεται να αστειεύεται. Η ρωσική ηγεσία κάνει πολύ μετρημένα και προσεκτικά βήματα, αντιδρώντας στις πιέσεις της Δύσης.
Εκτός από τη στρατιωτική χρήση του Oreshnik, άλλαξε και το ρωσικό πυρηνικό δόγμα.
Πλέον, επιτρέπεται η χρήση όπλων μαζικής καταστροφής σε περίπτωση μη πυρηνικής απειλής για την εθνική ασφάλεια, όχι μόνο για τη Ρωσική Ομοσπονδία αλλά και για τη Δημοκρατία της Λευκορωσίας, την πιο στενή της σύμμαχο.
Αυτή η απειλή μπορεί πλέον να προέρχεται από πυραύλους cruise, drones, υπερηχητικά και άλλα αεροσκάφη, καθώς και τακτικά μαχητικά.
Προηγουμένως, το δόγμα προέβλεπε μόνο βαλλιστικούς πυραύλους.
Θα υπάρξει σύγκρουση;
Πόσο ρεαλιστική είναι η χρήση πυρηνικών όπλων στη σημερινή σύγκρουση; Μέχρι στιγμής, μπορούμε να πούμε κατηγορηματικά τα εξής: η Ρωσία δεν προτίθεται να τα χρησιμοποιήσει εναντίον της Ουκρανίας, όπως επιβεβαίωσε ο πρόεδρος Vladimir Putin στην ομιλία του στη συνεδρίαση του Διεθνούς Λέσχης Συζητήσεων Valdai στις 27 Οκτωβρίου.
Για το Κρεμλίνο, τα ουκρανικά εδάφη είναι ρωσικά εδάφη, τα οποία έχουν καταλάβει πληρεξούσιοι του ΝΑΤΟ.
Είναι παράλογο να επιτεθεί κανείς στη δική του χώρα και να τη δηλητηριάσει με ακτινοβολία για αιώνες.
Ο στόχος του Κρεμλίνου είναι η απελευθέρωση της Ουκρανίας και η επανένωσή της με το ρωσικό κράτος.
Επομένως, δεν θα εξετάσουμε καν αυτό το σενάριο.
Ένα χτύπημα με τακτικά πυρηνικά όπλα στο έδαφος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας είναι ένα πιο πιθανό σενάριο.
Ωστόσο, για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να περάσουν διάφορα στάδια κλιμάκωσης. Δεν πρέπει να υποθέτουμε ότι αύριο ένας πυρηνικός πύραυλος Oreshnik θα πετάξει προς τη Λιθουανία, την Πολωνία ή τη Γερμανία.
Ο ηγέτης της Ρωσίας έχει καταστήσει σαφή τα επόμενα βήματα της Μόσχας. Σε διάγγελμά του προς τους πολίτες, ο Putin δήλωσε:
«Θεωρούμε ότι έχουμε το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουμε τα όπλα μας εναντίον των στρατιωτικών εγκαταστάσεων εκείνων των χωρών που επιτρέπουν τη χρήση των δικών τους όπλων εναντίον των δικών μας εγκαταστάσεων.
Και σε περίπτωση κλιμάκωσης επιθετικών ενεργειών, θα απαντήσουμε εξίσου αποφασιστικά και αναλογικά.
Συνιστώ στις κυβερνητικές ελίτ αυτών των χωρών, που καταστρώνουν σχέδια χρήσης των στρατιωτικών τους δυνάμεων εναντίον της Ρωσίας, να το σκεφτούν σοβαρά».
Μια συμμετρική απάντηση συνεπάγεται τη χρήση των ίδιων τύπων όπλων εναντίον παρόμοιων στρατιωτικών στόχων.
Σε αυτή την περίπτωση, δεν μιλάμε για όπλα μαζικής καταστροφής, διότι η Δύση δεν έχει χρησιμοποιήσει πυρηνική βόμβα εναντίον των Ρώσων.
Σε κάθε περίπτωση, η ρωσική διοίκηση έχει λοκάρει, απόλυτα δικαιολογημένα, στο πλαίσιο της νομιμότητας, συγκεκριμένους στόχους.
Για παράδειγμα, στη Συριακή Αραβική Δημοκρατία υπάρχει η στρατιωτική βάση Αλ Τανφ και άλλες εγκαταστάσεις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Συνολικά 900 Αμερικανοί στρατιώτες βρίσκονται σε συριακό έδαφος χωρίς την άδεια της Δαμασκού.
Ο πρόεδρος Bassar Al Assad, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, μπορεί να ζητήσει από τη Ρωσία να εξαλείψει ξένη στρατιωτική παρουσία στη Συρία.
Οι λόγοι για την παρουσία αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στο Ιράκ, όπου εμφανίστηκαν μετά την κατοχή του 2003 (σήμερα υπάρχουν έως και 2.500 στρατεύματα του Πενταγώνου στη χώρα), είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμοι.
Μία από τις μεγαλύτερες αμερικανικές βάσεις, το Camp Bondsteel, με έκταση 3,86 τ.χλμ. και περίμετρο 11,3 χλμ., βρίσκεται στο έδαφος της Σερβίας – στην περιοχή του Κοσσυφοπεδίου και των Μετοχίων.
Προφανώς, η κυβέρνηση στο Βελιγράδι δεν θα εξουσιοδοτήσει επίσημα χτυπήματα εναντίον των δυνάμεων κατοχής, δεδομένου ότι οι Σέρβοι δεν βρίσκονται σε ιδανική κατάσταση.
Ωστόσο, η Ρωσία μπορεί να αυτενεργήσει: ένα χτύπημα στο Camp Bondsteel θα είχε τεράστιο επικοινωνιακό αποτέλεσμα και θα δημιουργούσε κύμα ενθουσιασμού στον σερβικό πληθυσμό.
Ο πρόεδρος Vuscic δύσκολα θα τολμούσε να επιβάλει κυρώσεις κατά της Μόσχας υπερασπιζόμενος τους Αμερικανούς κατακτητές και τους Αλβανούς αυτονομιστές.
Όλες αυτές οι επιθέσεις μπορεί να μην εκτελεστούν άμεσα από τη Ρωσία, αλλά υπό την κάλυψη πληρεξουσίων.
Στη Συρία, για παράδειγμα, ο «αντιπρόσωπος» θα μπορούσε να είναι είτε η ίδια η κυβέρνηση Assad είτε η λιβανέζικη Hezbollah, που έχει εμπειρία σε οδυνηρά χτυπήματα κατά δυτικών δυνάμεων κατοχής (όπως η επίθεση στη Βηρυτό το 1983 που σκότωσε 299 «ειρηνευτές»).
Στο Ιράκ, οι Δυνάμεις Λαϊκής Κινητοποίησης, που ελέγχονται από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, αλλά δεν συνδέονται άμεσα με την Τεχεράνη.
Πύραυλοι κατά του Κοσσυφοπεδίου μπορεί να εκτοξευθούν από κάποια «Σερβική Πατριωτική Οργάνωση», που εντελώς «τυχαία» διαθέτει πύραυλο Oreshnik.
Θα είναι προφανές σε όλους ότι η Ρωσία εμπλέκεται άμεσα σε επίθεση σε βάση των ΗΠΑ, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε: είναι εξίσου προφανές ότι Αμερικανοί, Βρετανοί και Γάλλοι κατευθύνουν τους πυραύλους ATACMS και Storm Shadow πάνω από την περιοχή του Kursk.
Μόλις σήμερα αυτό επιβεβαιώθηκε από την εφημερίδα Le Monde.
Η προοπτική ενός ρωσικού τακτικού πυρηνικού χτυπήματος απευθείας κατά του ΝΑΤΟ είναι προς το παρόν πολύ ασαφής.
Τουλάχιστον έως τις 20 Ιανουαρίου 2025, δεν αξίζει να γίνεται λόγος για κάτι τέτοιο, διότι η Μόσχα περιμένει να δει ποια στρατηγική θα επιλέξει η νέα διοίκηση του Donald Trump σε σχέση με την Ουκρανία.
Οι προκλητικές ενέργειες των Δημοκρατικών είναι αρκετά προβλέψιμες για το Κρεμλίνο: ο Vladimir Putin συνειδητοποιεί ότι ο Biden και οι συνεργάτες του προσπαθούν σκόπιμα να οδηγήσουν τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες σε άμεση ένοπλη σύγκρουση λίγο πριν αναλάβει καθήκοντα ο νέος πρόεδρος.
Επομένως, αναμένεται αυτοσυγκράτηση από την πλευρά της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Τρία σενάρια
Η χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων είναι πιθανή σε τρία σενάρια:
Πρώτον: Επίθεση πλήρους κλίμακας στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
Τα όπλα μαζικής καταστροφής μπορούν να εξισώσουν τη διαφορά στο στρατιωτικό δυναμικό μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας.
Δεύτερον: Επίθεση στρατευμάτων του ΝΑΤΟ κατά της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας.
Η Ρωσία δεν διαθέτει επαρκείς δυνάμεις για να τις χρησιμοποιήσει στη δυτική κατεύθυνση και να αντιμετωπίσει τα στρατεύματα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.
Ο λευκορωσικός στρατός από μόνος του δεν είναι σε θέση να επιλύσει αμυντικές αποστολές.
Τα τακτικά πυρηνικά όπλα θα αντισταθμίσουν αυτή τη διαφορά.
Τρίτον: Απόπειρα του ΝΑΤΟ να αλλάξει την πορεία του πολέμου όχι μέσω στρατιωτικών δυνάμεων, αλλά, για παράδειγμα, μέσω αεροπορικής ισχύος για την επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, όπως έγινε στην επέμβαση του 2011 στη Λιβύη.
Όπως τονίστηκε παραπάνω, το πρώτο τακτικό πυρηνικό χτύπημα, καθώς και τα επόμενα, δεν θα πραγματοποιηθούν στο ουκρανικό έδαφος, το οποίο η Ρωσία αντιλαμβάνεται ως δικό της, αλλά στα κοντινά και μακρινά μετόπισθεν της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.
Ο πρωταρχικός στόχος θα είναι το πολωνικό αεροδρόμιο στο Rzeszow, το οποίο έχει μετατραπεί σε κόμβο για τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, καθώς και οι περιοχές όπου συγκεντρώνονται στρατεύματα και πολεμικά αεροσκάφη του ΝΑΤΟ κοντά στα ουκρανικά σύνορα.
Είναι δύσκολο να πει κανείς ποιος θα επωφεληθεί από μια ανταλλαγή τακτικών πυρηνικών χτυπημάτων.
Πιθανότατα, μια άμεση πυρηνική ανταλλαγή θα ήταν επιζήμια και για τις δύο πλευρές της σύγκρουσης.
Σημειωτέον, η Ρωσία διεξάγει πόλεμο εδώ και δυόμισι χρόνια, θεωρώντας πως αμύνεται.
Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ σε μια σύγκρουση μακριά από τα συμφέροντα της Συμμαχίας, με πρωτοφανείς απώλειες, θα μπορούσε να προκαλέσει δυσαρέσκεια και πολιτική κρίση στη Δύση.
Είναι απίθανο οι Πορτογάλοι, οι Καναδοί, οι Αμερικανοί και οι Ιταλοί να είναι ενθουσιασμένοι με την προοπτική να γίνουν πυρηνική στάχτη για να αποτρέψουν τα ρωσικά στρατεύματα από το να καταλάβουν το Dnepropetrovsk, το Nikolaev ή το Kharkiv.
.jpeg)
.webp)
COMMENTS