Ο Ευθύμιος Γκίκας ήταν άνθρωπος με πολλά προσόντα. Συνεργαζόταν άμεσα με τον αρχηγό του ΜΑΒΗ Βασίλειο Σαχίνη αγωνιζόμενος άοκνα για την απελ...
Ο Ευθύμιος Γκίκας ήταν άνθρωπος με πολλά προσόντα.
Συνεργαζόταν άμεσα με τον αρχηγό του ΜΑΒΗ Βασίλειο Σαχίνη αγωνιζόμενος άοκνα για την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου και την ενσωμάτωσή της με την Μητέρα Ελλάδα. Για την εθνική του δράση καταδικάσθηκε σε θάνατο ως «εχθρός του λαού». Εκτελέσθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1946.
Ο Ευθύμιος Γκίκας, καθηγητής Θεολογίας και μεγάλος Έλληνας πατριώτης, θύμα της Χότζικης θηριωδίας, γεννήθηκε στη Σωπική της Βορείου Ηπείρου στις 7 Δεκεμβρίου του 1911.
Τα παιδικά του χρόνια ήταν πολύ δύσκολα, αφού ο πατέρας του πέθανε πολύ νέος και η οικογένειά του έμεινε χωρίς προστάτη.
Ένας καλός συγχωριανός, ο Ηλίας Λιάλιος, ανέλαβε την κηδεμονία του και φρόντισε για την εισαγωγή του στο Εθνικό Οικοτροφείο Πωγωνίου, στην Πωγωνιανή, όπου τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και απ’ εκεί γράφτηκε στη Σχολή της Νήσου των Ιωαννίνων. Συνέχισε όμως τις σπουδές του στο Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς μαζί με πολλούς άλλους Βορειοηπειρώτες.
Τελείωσε τη Σχολή αυτή αριστούχος και ο τότε Μητροπολίτης Αργυροκάστρου του πρότεινε να γραφεί στη Θεολογική Σχολή Βελιγραδιού. Δεν δέχτηκε την πρόταση, γιατί σκόπευε να γραφεί στην Θεολογική Σχολή Αθηνών.
Δεν πρόλαβε όμως να γίνει διπλωματούχος, γιατί ξαφνικά χάθηκε η αδελφή του και γύρισε να συμπαρασταθεί στην οικογένεια ηθικά και οικονομικά.
Το 1937 διορίστηκε δάσκαλος στο χωριό του και έτσι λύθηκε και το οικονομικό πρόβλημα της οικογένειας.
Ο Ευθύμιος Γκίκας ήταν άνθρωπος με πολλά προσόντα, γι’ αυτό και όσοι τον γνώρισαν τον θυμούνται με αγάπη και τον περιγράφουν με τα καλύτερα λόγια.
Σαν δάσκαλος στη Σωπική, έμαθε τους μαθητές γράμματα με εξαιρετική υπομονή και αγάπη. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδειχνε για τα ορφανά και φτωχά παιδιά του χωριού του.
Στο σχολείο έκανε κατηχητικό και η εκκλησία είχε το τέλειο εκκλησίασμα. Τις μεγάλες εορτές οι Σωπικιώτες τον άκουγαν να εκφωνεί τον θείο λόγο και τον θαύμαζαν.
Ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Παντελεήμων είχε πληροφορηθεί την δραστηριότητα του Ευθύμιου Γκίκα και επισκέφθηκε την Σωπική μόνος του. Όταν μπήκε στην εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου έμεινε κατάπληκτος, καθώς είδε τους μαθητές του Σχολείου να αποτελούν θαυμάσια χορωδία και μαζί του να ψέλνουν Βυζαντινούς ύμνους. Ο Γκίκας ακόμη και στην Ιερά Μονή Βελλάς ήταν δεξιός πρωτοψάλτης.
Ο θαυμασμός του Μητροπολίτη ήταν τόσο μεγάλος που του πρότεινε να αναλάβει στο Αργυρόκαστρο Ιεροκήρυκας. Την πρόταση δεν την δέχτηκε, γιατί είχε εντολή από τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων να παραμείνει ως διδάσκαλος στη Σωπική.
Στις 21 Αυγούστου παντρεύτηκε την θυγατέρα του Θεοδώρου Μαυρομμάτη Πολύμνια και απέκτησε δύο παιδιά: την Χρυσαυγή και τον Θεόφιλο.
Το καθεστώς του Ενβέρ Χότζα τον βρήκε δάσκαλο στο χωριό του. Ποτέ δεν μπόρεσε να συμβιβαστεί μαζί του. Τα θρησκευτικά, που βγήκαν εκτός νόμου, αυτός τα δίδασκε κρυφά στις μεγάλες τάξεις. Πολλές φορές τον παρακολουθούσαν από την κλειδαρότρυπα.
Για να τον παρακολουθούν πιο εύκολα, τον μετέθεσαν στην Πολύτσιανη. Μετά από μερικούς μήνες στις 15 Απριλίου του 1946 συνελήφθηκε.
Η σύλληψή του έγινε στη Σωπική μαζί με τον Ηλία Ζέρη και μερικούς διανοούμενους, οι οποίοι, μετά από μερικούς μήνες, αφέθηκαν ελεύθεροι. Ο Γκίκας και ο Ζέρης δικάστηκαν. Ο πρώτος σε θάνατο και ο Ζέρης σε 101 χρόνια φυλάκιση.
Το κατηγορητήριο αναφέρει ότι «ήταν συνδεδεμένοι με τον εχθρό του λαού, Βασίλη Σαχίνη από το 1942. Το 1942 συνδέεται μαζί με τον γιατρό, με τους κατασκόπους της Ελλάδος και ετοιμάζουν σχέδιο εξέγερσης με μια ομάδα Ζερβιστών στην επαρχία Πωγωνίου. Στην αρχή ήταν μέλος της και μετά αρχηγός. Έστελνε πληροφορίες στους Έλληνες και έπαιρνε οδηγίες από αυτούς. Ήταν επικεφαλής της ομάδας Αργυροκάστρου». Αυτό ήταν το κατηγορητήριο. Με απόφαση του στρατοδικείου Αργυροκάστρου καταδικάστηκε σε θάνατο.
Η απόφαση επικυρώθηκε από το Ανώτατο δικαστήριο Τιράνων και εκτελέσθηκε στις 6-9-1946 μαζί με άλλους πέντε Βορειοηπειρώτες. Ο ομαδικός τάφος είναι γνωστός.
COMMENTS