Σοφία Βούλτεψη: Υφυπουργός Πακιστανών, εξαφανισμένη για τους Έλληνες,μόνη ελπίδα να ακούσει τα προβληματά σας αν ιδρύσετε Πακιστανική κοινότητα

Αν ο μέσος Έλληνας είχε την τύχη να βρει τη Σοφία Βούλτεψη στο τηλέφωνο και τη ρωτούσε για τις τιμές-φωτιά των ακτοπλοϊκών, θα του απαντούσε...

Αν ο μέσος Έλληνας είχε την τύχη να βρει τη Σοφία Βούλτεψη στο τηλέφωνο και τη ρωτούσε για τις τιμές-φωτιά των ακτοπλοϊκών, θα του απαντούσε χωρίς αμφιβολία να πάει «στο χωριό του». Γιατί, όπως φαίνεται, τα ελληνικά νησιά είναι πλέον πολυτέλεια για ξένους τουρίστες και μεγαλοαστούς. Ποιος είπε ότι τα ελληνικά νησιά πρέπει να είναι προσβάσιμα στους Έλληνες; Η Βούλτεψη ξέρει: Αν θέλεις διακοπές, πήγαινε στην παλιά σου πατρίδα, μακριά από τα γραφικά νησιά που προορίζονται πλέον για εκείνους που έχουν να ξοδέψουν.

Αν τη ρωτούσε γιατί κάθε χρόνο η Ελλάδα καίγεται, θα έριχνε την ευθύνη στην «κλιματική κρίση» και θα σου έλεγε με σοβαρό ύφος πως έχουμε «περίεργες πυρκαγιές» με «τρομερή συμπεριφορά». Αλλά μην το παίρνεις προσωπικά, έχουν φωτιές και στον Καναδά και στην Τενερίφη, οπότε δεν πρέπει να γκρινιάζουμε. Όσο για τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι εκτάσεις καμένων δασών έχουν εκτοξευθεί; Αυτά είναι «προπαγάνδα αριθμών», κατά τη γνώμη της. Όλα καλά λοιπόν.

Όταν κάποιος Έλληνας πολίτης θα της τηλεφωνούσε για το πανάκριβο κόστος διαβίωσης — τα νοίκια που φτάνουν στα ύψη και τα τρόφιμα που γίνονται δυσπρόσιτα — η Βούλτεψη θα είχε έτοιμη την απάντηση: «Μια χαρά είμαστε εδώ, στην Ελλάδα. Στη Μαδρίτη, κοιμούνται στις μπανιέρες, ενώ στο Βερολίνο ένα σνίτσελ κοστίζει 32 ευρώ». Ό,τι να 'ναι, αρκεί να συγκρίνουμε τις συνθήκες διαβίωσης με το εξωτερικό, λες και αυτό λύνει τα προβλήματα της ελληνικής καθημερινότητας.

Και για το θέμα της παράνομης μετανάστευσης; Φταίνε τα πραξικοπήματα στην Αφρική και οι πόλεμοι. Άρα, αν έχουμε μαζική είσοδο παράνομων μεταναστών, αυτό είναι κάτι που απλά «συμβαίνει» και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, σύμφωνα με την υπουργό. Κι αν κάποιος τολμήσει να διαμαρτυρηθεί για αυτή την κατάσταση, γίνεται αυτομάτως «ακροδεξιός».

Όμως, όταν ένας Πακιστανός συνδικαλιστής παίρνει τηλέφωνο τη Σοφία Βούλτεψη για να της ζητήσει «χάρες», τότε εκείνη στέκεται σε απόλυτη προσοχή. Ακούει προσεκτικά τα αιτήματα, μιλάει εγκάρδια, και υπόσχεται νομιμοποιήσεις και παρατάσεις αδειών παραμονής. Η επικοινωνία δεν γίνεται θεσμικά, όπως θα όφειλε να γίνεται, αλλά σαν κουβέντα μεταξύ παλιών φίλων. Και φυσικά, κανένα πρόβλημα με το να παρευρεθεί και στα γενέθλιά του! Ο συνδικαλιστής μιλάει με τόση άνεση που φαίνεται ποιος έχει πραγματική εξουσία στις συνομιλίες αυτές.

Η πραγματικότητα είναι αυτή: οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, με πρώτη τη Βούλτεψη, εξυπηρετούν ξένες κοινότητες και συμφέροντα, ενώ οι Έλληνες πολίτες αντιμετωπίζονται σαν δεύτερης κατηγορίας. Κανένας πραγματικός ζήλος για τους Έλληνες που παλεύουν να επιβιώσουν σε μια Ελλάδα που γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη για αυτούς.

Αλλά οι πολυμελείς οικογένειες, οι πολύτεκνοι, οι Μικρασιάτες οι Πόντιοι οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου δεν έχουν την ίδια τύχη. Για αυτούς, το τηλέφωνο του υπουργείου δεν θα χτυπήσει ποτέ. Ό,τι και να ζητήσουν, δεν θα βρουν την ίδια ανταπόκριση με τους «εκλεκτούς» της Βούλτεψης και του υπουργείου της. Τα δίκτυα εξυπηρετήσεων λειτουργούν για όσους είναι μέσα στο παιχνίδι, και το παιχνίδι αυτό, όπως αποδεικνύεται, δεν έχει να κάνει με τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών.